In 2015 finishte ik voor het eerst de marathon in Rotterdam. Wat was een geweldige ervaring! Huilend kwam ik over de finish. Ik had gewoon gedaan wat mij drie jaar ervoor echt onmogelijk leek. De jaren die erop volgden ging hardlopen een steeds grotere rol spelen in mijn leven. Ik werd ik vrijwilliger bij de Rotterdam Running Crew, ik trainde een periode bij Rotterdam Atletiek mee en ik kreeg steeds meer plezier in het lopen.

​

In 2019, na het lopen van vier marathons, werd ik aangetrokken door het ultralopen. Ik begon voor het eerst te trainen met een coach en verbeterde die zomer al mijn PR’s. Ook finishte ik mijn eerste ultra, de 60km Ultra Graef Castricum Trail. Ik vond het zo ontzettend leuk. Ik wilde meer! Een jaar later liep ik 75km met de Biesbosch Crossing Ultra. Weer een jaar later, in 2021, liep ik voor het eerst 100km met de Black Devils Trail. Bij alle drie deze races finishte ik als eerste dame.

​

2021 was ook het jaar dat ik voor het eerste een echte trail in de bergen liep. De Eiger Ultra E51. Een race van 51km met 3000 hoogtemeters. Het was loodzwaar, maar ik was verkocht.

​

In april 2022 verhuisde ik naar het Zwitserse Chur, waar ik als operatieassistent werk in het ziekenhuis. Nu kan ik vanuit huis kiezen welke berg ik op wil lopen. Lopen in de bergen heeft iets magisch. Het is zwaar, maar je wordt altijd beloond met de meest prachtige uitzichten. Ik hou van de uitdaging en het avontuur die lopen op de trails met zich mee brengt.

​